Σφυριχτάρι
Η πάπια ψαλίδα είναι υδρόβιο νηκτικό πτηνό της οικογενείας των Νησσιδών, μία από τις αφρόπαπιες που απαντούν και στον ελλαδικό χώρο. Η επιστημονική ονομασία του είδους είναι Anas acuta και δεν περιλαμβάνει υποείδη (μονοτυπικό).
Δείχνει την προτίμησή του στα ανοικτά πεδινά βοσκοτόπια, τα λιβάδια στην τούνδρα που περιέχουν γλυκό νερό και τους υφάλμυρους ή αλμυρούς υγρότοπους με ρηχά νερά (10-30 εκατοστά βάθος) για τη διευκόλυνση της βόσκησης. Επίσης, τα ρηχά έλη γλυκού νερού, μικρές ελώδεις λίμνες, ποταμοί αργής ροής, πλημμυρισμένα πεδινά εδάφη, και λιμνάζοντα νερά αποχετεύσεων (νότια Αφρική). Από θέμα βλάστησης, προτιμώνται οι λίμνες με χαμηλή, αλλά πυκνή βλάστηση στις όχθες και οι υγρότοποι με διάσπαρτα θαμνώδη αλσύλλια ή συστάδες.
Κατά τη διάρκεια του χειμώνα συχνάζει σε μεγάλες λίμνες, υφάλμυρες παράκτιες λιμνοθάλασσες, υφάλμυρα και αλμυρά έλη, ρηχές εκβολές ποταμών με φρέσκα ή υφάλμυρα ύδατα, παλιρροιακά πλατώματα, δέλτα ποταμών με παρακείμενες γεωργικές εκτάσεις (π.χ. καλαμιώνες) και διάσπαρτες κατακρατήσεις.
Όπως όλες οι αγριόπαπιες, η πάπια ψαλίδα εμφανίζει έντονο φυλετικό διμορφισμό με το αναπαραγόμενο αρσενικό να είναι εντελώς διαφορετικό σε εμφάνιση από το θηλυκό. Επίσης είναι μεγαλύτερο και βαρύτερο. Η πάπια ψαλίδα είναι από τις μεγάλες ευρωπαϊκές αφρόπαπιες, ισομεγέθης ή λίγο μεγαλύτερη από την πρασινοκέφαλη, εάν συνυπολογιστεί και η ουρά, αλλά πιο λεπτή και «κομψή». Το σημαντικότερο διαγνωστικό της στοιχείο είναι η εξαιρετικά μυτερή ουρά του αρσενικού, που έχει αυτό το σχήμα εξαιτίας των επιμηκυσμένων κεντρικών πηδαλιωδών φτερών, από τα 16 ζεύγη, συνολικά. Οι πτέρυγες είναι μακριές, λεπτές και μυτερές, ο λαιμός μακρύς και στενός αλλά με μικρό κεφάλι. Το ράμφος είναι ημικυλινδρικό, κυανόχρωμο ή μελανό, ενώ η ρινοθήκη εμφανίζει λεπτά, επιμήκη ελάσματα κατά πλάτος των χειλέων, ελάχιστα ορατά εξωτερικά.
Η -αρσενική- αναπαραγόμενη σουβλόπαπια είναι πολύ εύκολα αναγνωρίσιμη στην παρατήρηση πεδίου, και μόνον από την πολύ μυτερή μαύρη ουρά της. Πέραν τούτου, διαθέτει σοκολατί-καφέ κεφάλι και πάνω μέρος λαιμού, ενώ το κάτω μέρος του λαιμού και του στήθους είναι λευκά, κάνοντας αντίθεση με τα προηγούμενα. Μάλιστα, το λευκό υπεισέρχεται στα πλαϊνά του λαιμού, μέχρι το πίσω μέρος του τραχήλου, σαν λεπτή γραμμή. Το κάτοπτρο, διακριτό κυρίως κατά την πτήση, είναι μαυροοπράσινο με πλατύ, λευκό περιθώριο στο πίσω μέρος και αχνό, καφεκίτρινο στο μπροστινό. Η κοιλιά είναι λευκή, οι πλευρές γκρίζες με όμορφα, λεπτά γραμμικά μοτίβα, η ράχη καφεγκρίζα και οι ταρσοί γκρίζοι.
Η θηλυκή πάπια ψαλίδα είναι αρκετά διαφορετική σε χρώματα, και μοιάζει με την θηλυκή πρασινοκέφαλη, ωστόσο, είναι λεπτότερη, με σκούρο γκρι ράμφος. Το κεφάλι της είνια ομοιόμορφο καφετί και κάνει αντίθεση με το υπόλοιπο γκριζόχρωμο σώμα, με πιο αδρές, σκούρες περιοχές. Το κάτοπτρο είναι σκούρο καφετί με πλατύ λευκό περιθώριο που διακρίνεται από πολύ μακριά κατά την πτήση. Η κοιλιά είναι ανοικτή λευκωπή-καφέ.
